Συνέντευξη Μανώλη Χριστοδουλάκη, Γραμματέα Κινήματος Αλλαγής, στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα»Ζητήσατε τη σύσταση διακομματικής επιτροπής για την προστασία της πρώτης κατοικίας.
Γιατί;Το έχουμε επισημάνει σε όλους τους τόνους ότι η πρώτη προτεραιότητα για εμάς, στα νέα πολιτικά δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, είναι να μπορέσουμε, με σαφή στρατηγική μας προτεραιότητα την κοινωνική πολιτική, να είμαστε χρήσιμοι για αυτούς που το έχουν ανάγκη, απέναντι σε ένα πλαίσιο κυβερνητικών επιλογών με σαφή ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση. Ένα από τα μείζονα ζητήματα που αποτελούν τον κορμό αυτής της στρατηγικής μας είναι η προστασία της πρώτης κατοικίας. Το ΠΑΣΟΚ, μέσα στην κρίση, προστάτευσε τους αδύναμους δανειολήπτες και μάλιστα τα επόμενα χρόνια παρουσίαζε διαρκώς νέες προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου. O ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ασφαλές πλαίσιο και με αυξημένους όρους και προϋποθέσεις ένταξης υπονόμευσε τον υπάρχοντα νόμο και η ΝΔ μέχρι τώρα δεν έχει παρουσιάσει την παραμικρή πρόταση για το τι θα γίνει με την πρώτη κατοικία από 1/5 που λήγει θεσμικά η προστασία της. Επειδή για εμάς το ζητούμενο είναι να είμαστε χρήσιμοι και όχι απλά να αντιμετωπίζουμε μικροκομματικά τις ανάγκες και τα δικαιώματα των πολιτών, όπως κάνουν κάποιοι άλλοι, θεωρούμε αναγκαία τη συνεννόηση των πολιτών δυνάμεων σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα που αφορά την καθημερινότητα χιλιάδων συμπολιτών μας. Με πρωτοβουλία της Φ. Γεννηματά, λοιπόν, η πρόταση μας είναι επίσημα στο τραπέζι, και από εκεί και πέρα ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους.Πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο η προστασία της πρώτης κατοικίας να αμβλύνει τις αποστάσεις σας με αλλά κόμματα της αντιπολίτευσης;Το έχουμε πει και ξεκαθαρίσει πολυάριθμες φορές. Η Βουλή είναι το πεδίο στο οποίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις τοποθετούνται, διατυπώνουν τις προτάσεις και τις θέσεις τους, παρεμβαίνουν και διεκδικούν για αυτούς που ο καθένας θέλει να εκπροσωπήσει. Σε αυτό το πλαίσιο ακριβώς η δική μας στόχευση δεν είναι απλά «να τα λέμε καλά». Αλλά πολύ περισσότερο τις προτάσεις και τις θέσεις μας να διεκδικούμε να τις κάνουμε πλειοψηφικές και άρα εφαρμόσιμες προς όφελος των Ελλήνων πολιτών. Εφόσον, λοιπόν, με βάση το δικό μας πλαίσιο πολιτικού αυτοπροσδιορισμού προκύπτουν πολιτικές συγκλίσεις σε επιμέρους ζητήματα, που ενισχύουν τη δυνατότητα εφαρμογής των νομοθετικών μας παρεμβάσεων, αυτό προφανώς και είναι κάτι θεμιτό. Ανεξάρτητα φυσικά από κομματικούς χρωματισμούς και άρα με σαφήνεια χωρίς δεύτερες σκέψεις, υπονοούμενα ή συνωμοσιολογικές φαντασιώσεις.Ο ίδιος διαψεύσατε κατηγορηματικά την πιθανότητα σύμπλευσης σας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή και τη συνάντηση των κ. Γείτονα και Φλαμπουράρη. Σας χωρίζει άβυσσος;Θα μπορούσε κανείς να περιγράψει αναλυτικά, για να τεκμηριώσει τη δέσμευση μας στην αυτόνομη πορεία μας, τα πολυάριθμα ζητήματα στα οποία η παράταξη μας δεν «ξεχνάει» τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε ή και αντιπολιτεύτηκε ο καθένας. Όμως, η πολιτική και ιδεολογική μας διακριτότητα δεν προσδιορίζεται μόνο με όρους περελθοντολογίας. Γιατί ακόμα και σήμερα μιλάμε για έναν ΣΥΡΙΖΑ που, ίσως και με πολιτικό θράσος, δεν έχει κάνει ίχνος σοβαρής και όχι επικοινωνιακής αυτοκριτικής, δεν έχει αποτινάξει από πάνω του το λαϊκισμό και τη δημαγωγία που χαρακτηρίζουν τη συνολική πολιτική του λειτουργία, σχηματίζοντας εκ νέου έναν αυθαίρετο κομματικό σχηματισμό με ανθρώπους απ’ όλο το εύρος του ιδεολογικού φάσματος χωρίς καμία κοινή ιδεολογική αναφορά, χωρίς καμία πολιτική ταυτότητα και με μοναδικό συνεκτικό στοιχείο την προοπτική ανακατάληψης της εξουσίας. Διαφωνούμε πολιτικά, διαφωνούμε στην αντίληψη μας για τη λειτουργία των θεσμών και την ποιότητα της Δημοκρατίας, διαφωνούμε στην αντίληψη μας για την ηθική στην πολιτική, διαφωνούμε στην αντίληψη μας για την απαίτηση συνέπειας λόγων και έργων. Αυτοπροσδιοριζόμαστε και προχωράμε.Είστε υπέρ ή κατά των κλειστών δομών για τη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών; Εκτιμάτε ότι η επιτυχία της διαχείρισης του απαιτεί ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις;Είναι σαφές ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που ήρθε για να μείνει. Και μάλιστα μείζονος εθνικής σημασίας. Άρα, προφανώς στη διαχείριση του δε χωρούν μικροκομματικές προσεγγίσεις, αλλά απαιτείται υπεύθυνα και σοβαρά ο διάλογος και η συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για κοινές θέσεις και λύσεις. Αντί αυτού δυστυχώς, είδαμε έναν ΣΥΡΙΖΑ, παγιδευμένο σε ιδεοληψίες, να δημιουργεί τις άθλιες συνθήκες του Ανατολικού Αιγαίου τόσο από ανθρωπιστικής σκοπιάς, όσο και για τις τοπικές κοινωνίες, βάζοντας πολύ χαμηλά τον πήχη στη διαχείριση του ζητήματος. Αντίστοιχα, όμως, είδαμε και τη ΝΔ να καταφέρνει να περνάει κάτω από τον πήχη αυτόν, αποδεικνύοντας ότι ήταν παντελώς απροετοίμαστη και χωρίς κανένα σχέδιο για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Αποτέλεσμα όλω