Ομιλία Τόνιας Αντωνίου, Βουλευτή Νοτίου Τομέα Αθήνας, ειδικής αγορήτριας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών «Ενσωμάτωση της παρ.

5 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/952 κ.λπ.»Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα είναι προφανώς ένα από τα τελευταία της παρούσας κοινοβουλευτικής περιόδου πριν από την προκήρυξη εκλογών. Και το λέω αυτό γιατί τις προηγούμενες ημέρες ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά προανήγγειλε πρόωρες εκλογές λέγοντας επί λέξει:«Μια πολύ παρατεταμένη προεκλογική περίοδος μεγάλης έντασης, το μόνο που θα κάνει είναι να οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση σε τέτοιο βαθμό που τελικά θα οδηγήσει πολίτες να μην ασχολούνται και να μην ενδιαφέρονται για τα πολιτικά τεκταινόμενα»Γυρίζοντας όμως 13 χρόνια πίσω στο χρόνο, και πηγαίνοντας στο 2009 θυμόμαστε μια ανάλογη φράση του κυρίου Καραμανλή:«Δεν είχα το δικαίωμα να σέρνω τον τόπο επί έξι μήνες στη δίνη μιας καταστροφικής προεκλογικής ατμόσφαιρας» μας έλεγε ο τότε πρωθυπουργός της Νέας Δημοκρατίας, όταν αποφάσιζε να δραπετεύσει από την εξουσία, έχοντας ήδη κληροδοτήσει στους επόμενους τη χρεοκοπία της χώρας.Τέτοια ταυτότητα επιχειρημάτων δεν μας κάνει απλώς εντύπωση για την έλλειψη πρωτοτυπίας της.Μας δημιουργεί και άλλου τύπου συνειρμούς, γιατί θυμόμαστε ότι ο κ. Καραμανλής δραπέτευσε μέσω των πρόωρων εκλογών, γνωρίζοντας τι έχει προκαλέσει στη χώρα και τι επρόκειτο να ακολουθήσει.Μήπως ο ελληνικός λαός πρόκειται να ζήσει και πάλι πολύ δύσκολες καταστάσεις για τις οποίες έχει γνώση ο κ. Μητσοτάκης; Οι εξελίξεις των επόμενων μηνών θα το δείξουν.Αυτό, ωστόσο, που παρατηρούμε σήμερα, είναι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει άρον άρον διάφορες εκκρεμότητες, με απίστευτη προχειρότητα και ακολουθώντας τη γνωστή πρακτική της κακής διαδικασίας νομοθέτησης, στην οποία μας έχει συνηθίσει επί τρία χρόνια.Έτσι, φέρνει για μία ακόμη φορά ένα πολυνομοσχέδιο που περιέχει άσχετα μεταξύ τους ζητήματα, τα οποία θα έπρεπε να αποτελούν αντικείμενα τριών τουλάχιστον διαφορετικών νομοσχεδίων.Ακόμα και τώρα δηλαδή, στο κλείσιμο της θητείας της, επιλέγει τον ίδιο αλαζονικό και αντιθεσμικό τρόπο στον οποίον μας έχει συνηθίσει.Το παρόν νομοσχέδιο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, φορολογικές ρυθμίσεις ειδικής φύσεως για τις λεγόμενες «υβριδικές οντότητες», θέματα που αφορούν την επένδυση στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, καθώς και την κύρωση μίας σύμβασης που σχετίζεται με την επένδυση στο Ελληνικό.Θα ξεκινήσω από το πρώτο θέμα, που αφορά τις φορολογικές ρυθμίσεις για τις υβριδικές οντότητες. Πρόκειται ουσιαστικά για την ενσωμάτωση διατάξεων του ενωσιακού δικαίου στο ελληνικό δίκαιο, μέσω των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει να θέσει κανόνες, ώστε να αντιμετωπίσει διάφορες πρακτικές φοροαποφυγής και επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού, στα οποία επιδίδονται πολυεθνικές επιχειρήσεις και όμιλοι.Αυτό το έκανε βεβαίως η Ευρωπαϊκή Ένωση με την Οδηγία 952 του 2017. Δηλαδή πριν από 5 χρόνια.Και εδώ αρχίζουν να εμφανίζονται διάφορα παράξενα και να εγείρονται ερωτήματα, που αφορούν και την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΑ-ΑΝΕΛ και την παρούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η Οδηγία αυτή καθυστέρησε τρία χρόνια να ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο. Αυτό έγινε τελικά με το νόμο 4714 του 2020. Καθώς όμως έγινε αυτό, ξεχάστηκε για κάποιο λόγο η παράγραφος 5 του άρθρου 1 της Οδηγίας και δεν ενσωματώθηκε μαζί με τις υπόλοιπες.Ζήτησα επανειλημμένα κατά τις 3 συνεδριάσεις της Επιτροπής Οικονομικών να μας εξηγήσει ο Υπουργός, γιατί υπήρξε αυτή η παράλειψη, αλλά απάντηση δεν πήρα.Ζήτησα επίσης να μας ενημερώσει εάν υπήρξαν επιχειρήσεις που ωφελήθηκαν από αυτό. Και πάλι σιωπή. Επαναφέρω και σήμερα τα ίδια ερωτήματα, μήπως και υπάρξει τελικά η ευαισθησία και το θάρρος να δοθεί μια διαφωτιστική απάντηση σε ένα θέμα που ίσως να είναι πολύ σοβαρό.Δεύτερο μεγάλο ζήτημα αυτού του νομοσχεδίου είναι η επένδυση στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά.Προγραμματική μας θέση ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είναι ότι η Ναυπηγική Βιομηχανία αποτελεί βασικό κομμάτι της βιομηχανικής και της αμυντικής πολιτικής της χώρας και γι’ αυτό δεν αμφισβητούμε την κρισιμότητα της επανεκκίνησής της και την υπαγωγή της στο πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων.Είναι γνωστή η κριτική που έχουμε ασκήσει στην κυβέρνηση ότι τη στιγμή που έκλεινε συμφωνίες για την προμήθεια φρεγατών από τη Γαλλία, δεν φρόντισε να διαπραγματευθεί, ώστε μέρος αυτών των συμφωνιών να ήταν και η συμμετοχή των ελληνικών ναυπηγείων στο κατασκευαστικό πρόγραμμα.Δεν φαίνεται να παρακολουθεί τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, όπου η Τουρκία έχει κατορθώσει να γίνει συμπαραγωγός των οπλικών συστημάτων που αγοράζει.Φαίνεται λοιπόν ότι σοβαρό εθνικό σχέδιο για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία δεν υπάρχει.Αν είχε σοβαρό σχέδιο η κυβέρνηση θα αξιοποιούσε τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία, πο