Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στο Φόρουμ Οικονομικής ΠολιτικήςΑπό μέρους της ΚΕ ΑΚΕΛ σας καλωσορίζω ξανά στην πρώτη Σύνοδο του Οικονομικού Φόρουμ που διοργανώνει το Κόμμα μας.
Στόχος μας, όπως είπα και χθες, είναι η δημιουργία ενός μόνιμου θεσμού δημόσιου διαλόγου για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων στα διαρθρωτικά προβλήματα της κυπριακής οικονομίας.Σήμερα η συζήτηση αφορά στη σχέση αυτών των προβλημάτων με τα χαρακτηριστικά του παραγωγικού μοντέλου που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες στην Κύπρο αλλά και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Πρόκειται για το παραγωγικό μοντέλο που καθιερώθηκε με την επικράτηση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού σε όλη την κεντρική και δυτική Ευρώπη. Που υιοθέτησε το δόγμα του Μίλτον Φρίντμαν ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη μεγιστοποίηση των κερδών και την αύξηση του πλούτου των μετόχων των μεγάλων ανωνύμων εταιρειών κάθε μορφής.Η Αριστερά, αντιστρατεύθηκε την επιβολή του. Κατηγορήθηκε ότι αγνοεί τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Ότι δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα του οικονομικού ανταγωνισμού που τροφοδοτεί την ανάπτυξη.Σήμερα η εφαρμογή αυτού του δόγματος επιστρέφει ως μπούμερανγκ εναντίον του ίδιου του καπιταλισμού υποχρεώνοντας ακόμα και τους πιο ισχυρούς εκπροσώπους του να παραδεχθούν ότι το νεοφιλελεύθερο αναπτυξιακό μοντέλο ξαναμπαίνει σε κρίση εξ αιτίας των καταστροφών που προκαλεί στο περιβάλλον και στον κοινωνικό ιστό.Στο περιβάλλον με την κλιματική κρίση που προβλέπεται να κοστίσει τρισεκατομμύρια στην παγκόσμια οικονομία.Στον κοινωνικό ιστό με τη φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερων πληθυσμιακών ομάδων.Υπενθυμίζω ότι στην τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση οι φορολογούμενοι κλήθηκαν να διασώσουν το νεοφιλελεύθερο παραγωγικό μοντέλο, ανακεφαλαιώνοντας τις τράπεζες και όχι μόνο.Στο πρόσφατο Φόρουμ του Νταβός οι εκπρόσωποι της διεθνούς οικονομικής ελίτ άκουσαν τους πιο έγκριτους αναλυτές να μεταφέρουν νέα κακά μαντάτα. Να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου μιας νέας κρίσης του συστήματος. Κάποιοι μάλιστα απ’ αυτούς επεσήμαναν ότι αυτή τη φορά οι κεντρικές τράπεζες δεν διαθέτουν τα εργαλεία να αποτρέψουν την οικονομική καταστροφή που ίσως να είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία της ανθρωπότητας.Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που κάνει στην έκθεση της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, ο Διοικητής της Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό. Σύμφωνα με αυτή «η κλιματική αλλαγή θέτει τις κοινωνίες προ πρωτοφανών προκλήσεων και η κοινότητα των κεντρικών τραπεζών και των εποπτικών αρχών είναι απροστάτευτες μπροστά στους υφιστάμενους κίνδυνους».Την ίδια στιγμή στις δικές του εκθέσεις ο ΟΟΣΑ μιλά για άνευ προηγουμένου διεύρυνση των ανισοτήτων. Για μονομερείς καταγγελίες κάθε κοινωνικού συμβολαίου που έχουν ως αποτέλεσμα ένας στους τρεις κατοίκους των χωρών-μελών του να ζει στα όρια της φτώχειας.Οι ισορροπίες που διασφάλιζαν επί δεκαετίες την κοινωνική συναίνεση με την πεποίθηση ότι ο καπιταλισμός προσφέρει σε όλους ευκαιρίες ευημερίας σήμερα ανατρέπονται προκαλώντας γενικευμένη ανασφάλεια και αλυσιδωτές αντιδράσεις.Η εταιρεία «βαρόμετρο Έντελμαν» παρουσίασε στους παρευρισκόμενους στο Νταβός έρευνες σύμφωνα με τα συμπεράσματα των οποίων, ακόμα και στις πλέον ανεπτυγμένες χώρες η πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει πια ότι «ο καπιταλισμός λειτουργεί υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.Από την πλευρά της η εταιρεία Gallup δημοσιοποίησε έρευνα σύμφωνα με την οποία το 51% των νέων Αμερικανών ηλικίας 18-29 ετών προτιμά το σοσιαλισμό από τον καπιταλισμό. Για να μη μιλήσουμε για τη Γαλλία όπου το ποσοστό των πολιτών που πιστεύουν ότι «ο καπιταλισμός κάνει περισσότερο κακό παρά καλό» εκτινάσσεται στο 69%.Πρόκειται προφανώς για συνέπειες της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, της μείωσης των μισθών, της συρρίκνωσης των οικογενειακών εισοδημάτων και της φτωχοποίησης που επέφερε η εφαρμογή των συνταγών λιτότητας για την επιβίωση του νεοφιλελευθερισμού. Δυστυχώς ο τρόπος που επιλέγηκε οδηγεί στην αυτοκαταστροφή του και στην άνοδο των εξίσου καταστροφικών ακροδεξιών λαϊκίστικών κινημάτων.Δεν επιλέξαμε, λοιπόν, τυχαία να αφιερώσουμε τη σημερινή θεματική συζήτηση στην οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Στις επιπτώσεις που έχει στην ανάπτυξη και την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.Κάποιοι συμπεριφέρονται ωσάν η Κύπρος να αποτελεί την εξαίρεση του ευρωπαϊκού κανόνα, ωσάν η οικονομία της να μη συνδέεται με την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια.Κωφεύουν στα σήματα κινδύνου που εκπέμπονται και συνεχίζουν αμέριμνοι να μιλούν για το κυπριακό success story.Αντιθέτως το ΑΚΕΛ παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και αντλεί διδάγματα από αυτές. Όπως διδάγματα έχει αντλήσει και από τη δική του κυβερνητική εμπειρία.Θεωρούμε ότι είναι πολύ πιο χρήσιμο να ξέρεις πού απέτυχες παρά να νομίζεις ότι πέτυχες σε όλα και να συνεχίζεις να