Ο Ανδρέας Πουλάς κατά την συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής των άρθρων του σχεδίου νόμου «Κύρωση: α) της από 11.12.2020 Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Κοινωφελούς Ιδρύματος με την επωνυμία «Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ.
Λάτση (John S. Latsis Public Benefit Foundation)» και του N.Π.Δ.Δ.. με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών ”Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ”» και β) της από 9.12.2020 Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, της 4ης Υ.Πε. Μακεδονίας και Θράκης, του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Θεαγένειο», της κ. Άννας Μαρίας Λουίζας Ιωάννη Λάτση και της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Υγείας» ως Ειδικός Αγορητής του Κινήματος μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
«Η πανδημία έδωσε σε όλες τις κυβερνήσεις παγκοσμίως μία μοναδική ευκαιρία. Να επαναχαράξουν τις πολιτικές τους, να γίνουν πιο ανθρωποκεντρικές και πιο κοινωνικά προσανατολισμένες. Να ξεφύγουν από την τεχνοκρατική θεώρηση, από τους αριθμούς και τα ποσοστά και να στραφούν στον πυρήνα της πολιτικής: στην προστασία του ανθρώπου, της ζωής και της υγείας του.
Και η δική σας κυβέρνηση είχε την ευκαιρία να τοποθετήσει στην πρώτη θέση τη δημόσια υγεία. Εσείς όμως, επιλέγετε για μία ακόμα φορά μπαλώματα, προχειρότητες και μικρο-διευθετήσεις. Αντί να αδράξετε την ευκαιρία και να μεταμορφώσετε τον υγειονομικό χάρτη της χώρας νομοθετώντας τώρα τα σημαντικά θέματα, ώστε να χρηματοδοτηθούν από τους ευρωπαϊκούς πόρους μετά, εσείς συντηρείτε την ίδια και απαράλλακτη κατάσταση, που γεννάει ακινησία και προβλήματα. Το άτοπο και παράλογο του πράγματος μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι πραγματικές σας προθέσεις για το ΕΣΥ είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που διακηρύσσετε και ότι οι εξαγγελίες σας για στήριξη του ΕΣΥ είναι μόνο στα λόγια.
Η επικοινωνιακή διαχείριση της διακυβέρνησής σας είναι το βασικό σας μέλημα. Γι’ αυτό και συμπεριλαμβάνετε στο παρόν νομοθέτημα και την έγκριση των συμβάσεων του ιδρύματος «Γιάννης Λάτσης», ουσιαστικά εξαναγκάζοντας την θετική ψήφο και την ελαχιστοποίηση της κριτικής στην πολιτική σας διαχείριση.
Για τις δωρεές έχουμε μιλήσει διεξοδικά κατά το παρελθόν. Είμαστε υπέρ της παγίωσης μίας σταθερής ροής ιδιωτικών δωρεών που θα λειτουργεί συμπληρωματικά στις δαπάνες για την δημόσια υγεία του κρατικού προϋπολογισμού και στο ΕΣΠΑ. Για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση τους απαιτείται η σύσταση ενός μόνιμου αξιοκρατικού και αξιόπιστου οργανισμού ή μίας ανεξάρτητης αρχής που θα μεριμνά για την ορθολογική, ισόρροπη και δίκαιη κατανομή τους, με προτεραιότητα εκεί που το ΕΣΥ πάσχει περισσότερο.Εσείς όμως φαίνεται ότι κάνετε μία στεγνή και χωρίς όραμα διαχείριση των δωρεών,γιατί μάλλον δεν τις αντιμετωπίζετε ως μελλοντική πηγή χρηματοδότησης, αλλά ως πρόσκαιρη και συγκυριακή.
Τώρα ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους του σχεδίου νόμου, ασχολείστε με τον ΕΟΠΥΥ, με διατάξεις στη διαχειριστική λογική, όπως:
-με τον ορισμό της μηνιαίας φαρμακευτικής δαπάνης των φορέων κοινωνικής ασφάλισης έως το ένα δωδέκατο του κρατικού κονδυλίου για την φαρμακευτική δαπάνη, με το κόστος των εμβολίων του κορωνοϊού να εξαιρείται αυτού του πλαισίου
-με την απαλλαγή από την συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη των ασφαλισμένων που ήταν δικαιούχοι του ΕΚΑΣ. Θυμίζω ότι η αύξηση της συμμετοχής τους στα φάρμακά τους ήταν έργο ΣΥΡΙΖΑ.
-με την θέσπιση έκτακτου τέλους 15% επί των λιανικών πωλήσεων για κάθε κάτοχο άδειας κυκλοφορίας φαρμακευτικών προϊόντων του θετικού καταλόγου. Το τέλος αυτό θα συμψηφίζεται με το καταβληθέν ή συμψηφισθέν ποσό της επιστροφής του clawback.
Στο σημείο αυτό καλό θα ήταν να μας πει η κυβέρνηση τι έχει κάνει επί δύο χρόνια για τον εκσυγχρονισμό, την ενίσχυση και την θωράκιση του ΕΟΠΥΥ, ενός κρίσιμου οργανισμού από τον οποίο περνάει το σύνολο της ασφαλιστικής και φαρμακευτικής κάλυψης. Εκτός από μικροδιευθετήσεις προκειμένου να διευκολυνθεί η Αντιπρόεδρος του στο να ασκεί εκείνη την πραγματική διοίκησή του, δεν έχετε πάρει καμία άλλη πρωτοβουλία. Και πιο ειδικά για τα φάρμακα: προεκλογικά παραδεχόσασταν ότι το ζήτημα του clawback και του rebateέπρεπε να επανεξεταστεί, όπως και το σύνολο της φαρμακευτικής πολιτικής. Από την τιμολόγηση του φαρμάκου, τον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης, τον περιορισμό της κατανάλωσης φαρμάκων, την ένταξη νέων και καινοτόμων φαρμάκων στην θετική λίστα. Δυστυχώς, γι’ αυτά δεν έχετε κάνει τίποτα. Ακόμα και σήμερα δεν ξέρουμε τι δαπανούν σε φάρμακα τα νοσοκομεία, τα διαγνωστικά κέντρα, τι κοστίζουν οι φυσικοθεραπείες (ιδίως για την αποκατάσταση). Δεν γνωρίζουμε ποιες φαρμακευτικές εταιρίες καταβάλουν συστηματικά το ποσό του clawback που τους αναλογεί και ποιες χρωστούν. Και από αυτές, πόσα είναι τα χρωστούμενα και ποιων ετών. Έχουν προβεί σε κλινικές μελέτες και σε ποιες και πόσες εξ αυτών έχουν επωφεληθεί της έκπτωσης που θέσπισε με το πρώτο νομοσχέδιο υγείας η κυβέρνηση;
Είναι προφανές ότι επικρατεί ένα χάος ως προς τη διοίκηση, τη λειτουργία και τα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ, γεγονός που σημαίνει ότι στον τομέα αυτό δεν έχετε φέρει κανένα ουσιώδες αποτέλεσμα. Έτσι είναι αναμενόμενο κάθε τόσο να ανοίγετε τον κρατικό κορβανά για να καλύψετε την φαρμακευτική δαπάνη που διαρκώς με έναν μαγικό τρόπο εξοκείλει από τους υπολογισμούς σας. Και όλα αυτά γίνονται στην πλάτη των φορολογουμένων καθώς ούτε όλες οι φαρμακευτικές πληρώνουν το clawback ούτε εξοικονόμηση πόρων έχουμε ως προς το κόστος του φαρμάκου.
Την ίδια ώρα, η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Τιμών στο φάρμακο, μία σοβαρή μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να συμβάλει στον έλεγχο των τιμών, αλλά και στην είσοδο στην αγορά νέων φαρμάκων, δεν λειτουργεί σε τέτοιους ρυθμούς που θα την καθιστούσαν αποτελεσματική. Τώρα που ο υπουργός υγείας θα καθορίζει τον τρόπο και τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης καθώς και τη λειτουργία της επιτροπής, τι να περιμένουμε; Εύχομαι η συγκεκριμένη απόφαση να μην ξεχαστεί σε κάποιο υπουργικό συρτάρι και κάνει την Επιτροπή ανάμνηση.
Άρα ούτε και στο ζήτημα του ΕΟΠΥΥ έχετε να προτείνετε ουσιαστικές βελτιώσεις, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Στο δεύτερο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους του σχεδίου νόμου, φαίνεται ότι κλείνετε το μάτι στις ιδιωτικές κλινικές. Άραγε είσαστε τόσο ευχαριστημένοι από την συμβολή τους στην δημόσια υγεία και ιδίως στην αναχαίτιση της πανδημίας, που τους διευκολύνετε τόσο πολύ στην επέκταση των κτιριακών τους υποδομών; Ποια ακριβώς συνεισφορά τους εξαργυρώνουν; Την ίδια ώρα μάλιστα, που η επιβράβευση της πολιτείας στους πραγματικούς μαχητές της πανδημίας -τους υγειονομικούς του ΕΣΥ- είναι ένα χειροκρότημα και ένα ολίγιστο επίδομα;; Μέχρι που θα φθάνει αυτή η δυσαναλογία στην αντιμετώπιση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα από την κυβέρνησή σας;
Στο τρίτο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους του σχεδίου νόμου, αναβαθμίζετε τον θεσμικό ρόλο δύο επιστημονικών συλλόγων: του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας. Επί της ουσίας ο Υπουργός Υγείας απεμπολεί το δικαίωμα του να ανακαλεί, να αναστέλλει και να ακυρώνει την άδεια άσκησης του ιατρικού και οδοντιατρικού επαγγέλματος και το αναθέτει στους συγκεκριμένους επιστημονικούς συλλόγους. Η επιλογή αυτή έχει τα θετικά της, έχει όμως και αρνητικά, όπως είναι ο απαραίτητος κρατικός έλεγχος και η κρατική εποπτεία επί του ιατρικού και οδοντιατρικού επαγγέλματος, που πρώτιστα συνιστά λειτούργημα και δευτερευόντως επάγγελμα. Είναι βέβαια ερώτημα γιατί δεν παρέχετε το δικαίωμα αυτό στους κατά τόπους ιατρικούς συλλόγους. Μένει όμως, να διαπιστώσουμε πως και εάν θα λειτουργήσει αυτή η μετάθεση αρμοδιότητας.
Στο ίδιο κεφάλαιο, ρυθμίζετε θέματα αναφορικά με την μεταμόσχευση οργάνων (όπως ο συναισθηματικός δότης, η οργάνωση κέντρων δοτών από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, η προσέλκυση υποψηφίων εθελοντών δοτών κλπ), αλλά και το Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Ληπτών συμπαγών οργάνων. Θα ανέμενα ένα πιο ολοκληρωμένο νομοσχέδιο για το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα για την ιατρική κοινότητα, στο οποίο η χώρα μας κινείται με αργά βήματα. Ακόμα μας διακατέχουν προκαταλήψεις και δισταγμοί για να αποκτήσουμε μεταμοσχευτική κουλτούρα και να αυξηθούν οι δότες σε όλο το φάσμα των μεταμοσχεύσεων. Η χώρα μας έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά δοτών και δεν βλέπω να κάνετε τίποτα για να αλλάξετε αυτήν την κατάσταση.
Στο τέταρτο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου, συνεχίζετε την πρακτική των κατά παρέκκλιση προσλήψεων γιατρών άνευ ειδικότητας για να καλυφθούν τα μεγάλα κενά σε μόνιμο προσωπικό των νοσοκομείων μας. Το ότι συστήνεται επιπλέον θέσεις ειδικευόμενων γιατρών και υγειονομικών φυσικής και ιατρικής αποκατάστασης στα νοσοκομεία, είναι σαφώς θετικό, όμως περιμένουμε να δούμε να υλοποιούνται επιτέλους προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Σε ποια φάση είναι άραγε οι προκηρύξεις μονίμου προσωπικού που έχετε εξαγγείλει; Πότε προβλέπετε να ολοκληρωθούν επιτέλους;
Μία ακόμα μεταρρύθμιση που δεν καταφέρνετε να ολοκληρώσετε είναι η αλλαγή του υγειονομικού χάρτη της χώρας. Αντί να υλοποιήσετε επιτέλους την ταύτιση υγειονομικών και διοικητικών περιφερειών, εσείς επιλέγετε να κάνετε ένα ακόμα μπάλωμα και μία χωρίς νόημα διευθέτηση συγχωνεύοντας υγειονομικές περιφέρειες μεταξύ τους. Τολμήστε! Τι σας κρατάει να κάνετε τις αλλαγές που χρειάζονται;
Συνεχίζοντας στη λογική των διευθετήσεων, χορηγείτε στο έκτο κεφάλαιο περισσότερες αρμοδιότητες στον πρόεδρο του ΟΔΙΠΥ, έναν οργανισμό για τον οποίο έχουμε πολλές αμφιβολίες.
Όσον αφορά δε, στη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας στο ΚΕΤΕΚΝΥ ΑΕ, περιμένουμε να δούμε πως θα είναι και κυρίως πότε θα υλοποιηθεί. Γιατί από εξαγγελίες έχουμε χορτάσει. Έργο δεν βλέπουμε!
Τέλος στο έβδομο κεφάλαιο ασχολείστε με τα εμβολιαστικά κέντρα κατά του COVID-29. Εδώ ομολογουμένως η αποτυχία είναι πανευρωπαϊκή. Δυστυχώς, η Ευρώπη απέτυχε να κάνει το αυτονόητο για τους λαούς της. Κινήθηκε και αργά και με λογική μπακαλίστικη ως προς το παζάρι της τιμής προμήθειας του εμβολίου. Έτσι αυτή τη στιγμή, τα εμβόλια μας έρχονται με το σταγονόμετρο και συνεχίζουν οι κυβερνήσεις να κρατάνε τον κόσμο κλειδωμένο στα σπίτια τους γιατί αδυνατούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά την πανδημία έξω από αυτά. Στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Μεγάλη Βρετανία που πια δεν ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια, γίνονται πορείες πολιτών που κουράστηκαν από το απαγορευτικό και τους περιορισμούς. Πως θα ξεκλειδώσουμε τον κόσμο από τα σπίτια , με προσοχή πάντα και με μέτρα προστασίας, εάν δεν προχωρήσει ο εμβολιασμός;
Αυτή τη στιγμή έχουμε εμβολιάσει περί το 1% του πληθυσμού. Με αυτούς τους ρυθμούς πόσοι μήνες χρειάζονται και πόσα εμβόλια για να προστατευθεί ο πληθυσμός της χώρας μας; Με ποιον τρόπο μπορεί να βελτιωθεί ο ρυθμός του εμβολιασμού; Γιατί τα στοιχεία είναι εξαιρετικά δυσοίωνα: από τους 120.000 υγειονομικούς έχουν εμβολιαστεί μόλις 80.000. Από τους ηλικιωμένους έως 85 ετών που υπολογίζονται στις 365.000 έχουν εμβολιαστεί οι 32.000 και από τους τρόφιμους των γηροκομείων από τις 45.000 έχουν εμβολιαστεί οι 7.000. Εάν σε αυτές τις κρίσιμες ομάδες δεν προχωράει ο εμβολιασμός, πότε θα φθάσουμε στην ανοσία της αγέλης;
Είναι προφανές ότι ο εμβολιαστικός σχεδιασμός σας ήταν ανεπαρκής. Μόλις πρόσφατα αποφασίσατε να στραγγίξετε το φάρμακο και να φθάσετε στις 6 δόσεις από το ίδιο φιαλίδιο. Προφανώς γιατί βλέπετε ότι το πράγμα δεν τσουλάει όπως θα έπρεπε. Με πρόφαση την τραγική διαχείριση της προμήθειας του εμβολίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εσείς αδυνατείτε ή αδιαφορείτε να πράξετε τα αυτονόητα:
Όπως να προχωρήσετε άμεσα στη δημιουργία εμβολιαστικών μονάδων για τον εμβολιασμό των ηλικιωμένων στα σπίτια. Τι κάνουν οι ΚΟΜΥ; Που δρουν; Αν δεν φθάσετε στα σπίτια που βρίσκονται οι ηλικιωμένοι με κινητά κλιμάκια, πως θα εμβολιαστούν στα χωριά και στις απομακρυσμένες περιοχές;
Και όπως να απαλλάξετε τα νοσοκομεία από το κεντρικό βάρος του εμβολιασμού. Αυτή τη στιγμή έχουν αναλάβει όλο το βάρος της πανδημίας : τη διαπίστωση του κρούσματος, τη νοσηλεία, τη θεραπεία και την αποκατάσταση. Μέχρι που θα πάει αυτή η κατάσταση; Έχετε εξαντλήσει κυριολεκτικά τις δυνατότητες των δημόσιων νοσοκομείων με την αδυναμία ή απροθυμία σας να προχωρήσετε τάχιστα στην απαραίτητη μεταρρύθμιση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Είναι άραγε τόσο δύσκολο ή τόσο ακατόρθωτο να προχωρήσετε στις κινήσεις που απαιτούνται για να έχουμε μια ισχυρή και αποτελεσματική πρωτοβάθμια υγεία;
Και όχι μόνο αυτό , αλλά με το ίδιο προσωπικό τα κάνετε όλα! Έχετε εξαντλήσει κάθε ρανίδα των υγειονομικών των δημόσιων νοσοκομείων μας, με τις ώρες των εφημεριών να σπάνε κάθε ρεκόρ! Και τι τους δίνετε; Τίποτα, ούτε καν ηθική επιβράβευση. Για υλική δεν το συζητάτε καθώς παρόλες τις πιέσεις μας για ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά, για δώρο Χριστουγέννων και για το αφορολόγητο των εφημεριών, εσείς κάντε πως δεν ακούτε.
Συνολικά το παρόν σχέδιο νόμου δεν προσφέρει τίποτα καινούριο και καμία δυναμική σε έναν τομέα όπου λόγω της πανδημίας, οι μεταρρυθμίσεις θα έπρεπε να διαδέχονται η μία την άλλη. Μόνο αξιόλογο μέρος είναι η έγκριση της δωρεάς του κοινωφελούς ιδρύματος Γιάννης Λάτσης και αυτό , με τον κουτσό τρόπο που διαχειρίζεται τις δωρεές η κυβέρνησή σας.
Για τους λόγους αυτούς και επιφυλασσόμαστε ως προς την ψήφο μας για την Ολομέλεια.»