Ομιλία Παύλου Χρηστίδη, ειδικού αγορητή ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, στην κοινή συνεδρίαση των επιτροπών της Βουλής για τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον πολιτικό γάμοΚύριε Πρόεδρε,Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.Είναι μια πραγματικότητα, τους τελευταίους μήνες, τόσο στο δημόσιο διάλογο όσο και στην κοινή γνώμη επικρατεί μια αντιπαράθεση σχετικά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Με αυτό το οποίο σήμερα αποκαλούμε την ισότητα στον πολιτικό γάμο.Οι θέσεις που ακούγονται, τα επιχειρήματα, οι φόβοι και οι ανησυχίες μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης ως ένα σημείο είναι δικαιολογημένες. Από ένα σημείο όμως και μετά, υπερβαίνουν τη λογική και δημιουργούν εντάσεις.Οι ευθύνες της κυβέρνησης για τον διχασμό που επικρατεί στην κοινή γνώμη είναι πολύ μεγάλες. Οι ευθύνες αυτές δεν συνίστανται στη νομοθετική της πρωτοβουλία αυτή καθαυτή, όπως σήμερα τη συζητάμε, αλλά στη γνωστή επιπολαιότητα που τη χαρακτηρίζει. Στη μόνιμη πρακτική, θα έλεγα, να διαμορφώνει το επικοινωνιακό αφήγημα του επικεφαλής της, αντί να φροντίζει να λύνει προβλήματα και να προτάσσει το συμφέρον της κοινωνίας έναντι του ατομικού συμφέροντος του κυρίου Μητσοτάκη. Το νομοσχέδιο της ισότητας στον πολιτικό γάμο δεν προέκυψε ως μια συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης για να επιλύσει ένα σημαντικό, κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη μας, πρόβλημα υφιστάμενων διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Προέκυψε ως μια προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου της κυβέρνησης να παρουσιάσουν τον κύριο Μητσοτάκη ως προοδευτικό και υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολιτικό.Ένα υπέροχο pinkwashing.Ένα pinkwashing το οποίο αφορά τον ίδιο άνθρωπο, ο οποίος δεν φοβάται να προχωρήσει σε υποκλοπές, παραβιάζοντας θεμελιωδη δικαιώματα των πολιτών της πατρίδας μας, αλλά θέλει να καλύψει αυτή του την επιλογή, φέρνοντας ένα νομοσχέδιο το οποίο θα αποτελεί επιχείρημα λέγοντας ότι εντάξει: με κατηγορείτε για τις υποκλοπές, αλλά εγώ ξέρετε, έκανα και την ισότητα στον πολιτικό γάμο.Και είμαι σίγουρος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αν οποιοσδήποτε άλλος πρωθυπουργός, η οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση έφερνε αυτό ή κάποιο αντίστοιχο νομοσχέδιο, το πιθανότερο είναι ο κ. Μητσοτάκης να πρωταγωνιστούσε στη διατύπωση θέσεων αντίστοιχες με του κ. Σαμαρά και του κ. Βορίδη, όπως και συνολικά η Νέα Δημοκρατία, ανεξάρτητα με το τι τελικά θα πράξουν οι βουλευτές της σημερινής συμπολίτευσης.Σε κάθε όμως περίπτωση, ανεξάρτητα από τους λόγους που οδήγησαν την κυβέρνηση να καταθέσει αυτό το νομοσχέδιο, θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ξεκαθαρίσουμε σήμερα ορισμένα πράγματα και να σταθούμε όλοι μας στο ύψος των περιστάσεων.Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να σεβόμαστε το Σύνταγμα που επιβάλλει χωρίς εξαιρέσεις τον απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι η ισότητα και οποιαδήποτε απαγόρευση, διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Η πρόνοια αυτή του Συντάγματος είναι μία κατάκτηση του ελληνικού λαού και κανένας άνθρωπος, βουλευτής ή θεσμός δεν έχει το δικαίωμα να θεσπίσει εξαιρέσεις, να τρομοκρατεί και να απειλεί για να θεσμοθετηθούν εξαιρέσεις.Ο γάμος αποτελεί μια κατάσταση πολιτική, έναν πολιτειακό θεσμό που από τη στιγμή της τέλεσης του, με οποιονδήποτε τρόπο, αποτελεί μια αναγνώριση της ελεύθερης απόφασης δύο ενηλίκων να συμβιώσουν. Σε αυτή τη νέα νομική κατάσταση που διαμορφώνεται για το κράτος, δεν μπορούν να υπάρχουν διακρίσεις στη βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού. Όπως ευτυχώς δεν υπάρχουν διακρίσεις στην περίπτωση του γάμου προσώπων που για παράδειγμα δεν έχουν την ίδια θρησκεία.Κανείς δεν μπορεί να επιβάλει σε μία θρησκεία τι θα αναγνωρίζει και τι όχι ως γάμο, και καμία θρησκεία δεν μπορεί να επιβάλει σε ένα σύγχρονο κράτος τι θα αναγνωρίζει και τι όχι ως πολιτικό γάμο. Η μόνη διάκριση και απαγόρευση που είναι θεμιτή και οφείλουμε να διατηρήσουμε είναι η απαγόρευση τέλεσης γάμου, προφανώς ανάμεσα σε ανηλίκους.Η ελευθερία δύο ενηλίκων να συνάψουν μεταξύ τους πολιτικό γάμο δεν έχει καμία επίπτωση στις ελευθερίες άλλων ανθρώπων, δεν διαταράσσει την κοινωνία, δεν προσβάλλει κανέναν και καμία.Η οικογένεια σήμερα και νομίζω ότι σε αυτό αξίζει να δώσουμε σημασία, δεν εξαντλείται στη λεγόμενη παραδοσιακή οικογένεια, δηλαδή σε αυτό το οποίο μάθαμε ως πατέρας, μητέρα και παιδιά.Η πλειοψηφία των οικογενειών είναι πράγματι παραδοσιακές, αλλά υπάρχουν οικογένειες με έναν μόνο γονέα, υπάρχουν οικογένειες χωρίς παιδιά, υπάρχουν ήδη οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών με ή χωρίς παιδιά και υπάρχουν και παιδιά που όπως ξέρετε όλες και όλοι ανήκουν σε παραπάνω από μία οικογένειες. Η απουσία σχετικής νομοθετικής αναγνώρισης δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και η ύπαρξή τους εδώ και αρκετά χρόνια, κανένα θεσμό της οικογένειας δεν έχει πλήξει.Και έχει σημασία να τονίσουμε ότι:Η οικογέν